فروش تندیس جشنواره در اعتراض به وضعیت معیشتی
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۱۴۹۰۷
ایمان افشاریان، یکی از برگزیدگان سی و چهارمین جشنواره تئاتر فجر، در اعتراض به وضعیت معیشتی هنرمندان تئاتر تندیسی را که از این جشنواره دریافت کرده بود به فروش گذاشت.
در یک سال و نیم گذشته بخش بزرگی از جامعه تئاتری با مشکلات فراوان اقتصادی دست به گریبان بودهاند و از آنجاکه در این مقطع هیچ جایگزین دیگری برای امرار معاش خانواده تئاتری اندیشیده نشد، تعدادی از آنان به ناچار به مشاغلی دور از شغل اصلی خود روی آوردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این مدت بارها جامعه تئاتری خواستار تامین امنیت شغلی خود شدند و پیشنهادهای مختلفی را برای تامین درآمد هنرمندان تئاتر از راههایی همچون اجرای تئاتر در فضای باز، تولید و ضبط نمایش و پخش آن در شبکه نمایش خانگی، همکاری با مراکزی مانند وزارت بهداشت برای تولید نمایشهایی درباره کرونا و ... مطرح کردند ولی از آنجاکه هنوز هیچ اتفاق موثری در این زمینه رخ نداده است، خانواده تئاتر همچنان دچار مشکلات عدیده اقتصادی است.
ظهر امروز، شنبه ۲۳ مرداد ماه نیز ایمان افشاریان، کارگردان و بازیگر تئاتر در اعتراض به همین وضعیت، اعلام کرد که تندیسی را که برای کارگردانی نمایش «جنایت و مکافات» در سی و چهارمین جشنواره تئاتر فجر دریافت کرده است، به فروش می گذارد.
او در مطلب کوتاهی که در صفحه شخصی خود منتشر کرده ،آورده است:
«تندیس بهترین کارگردانی بخش بینالملل برای نمایش «جنایت و مکافات » از سی و چهارمین جشنواره سراسری تئاتر فجر برای من که آمد نداشت.هر بار به تندیس روی تاقچه (طاقچه ) نگاه میکنم، دلم برای خودم ، عمرم در تئاتر و خانوادهی بزرگ تئاتر میسوزد.
حکایت جماعت ما «چه فکر می کردیم چه شد» شد و نشد آن حداقلهایی که خیال میکردیم.
در کل ما فقط خیال میکنیم و در خیال زندگی میکنیم . خیال میکنیم مهم هستیم، خیال میکنیم فرهنگسازیم و هزاران خیال واهی دیگر.
به هر حال تئاتر قبل از کرونا تنگی نفس داشت و به زور اکسیژن عاریه دم میزد، حالا که دیگر کار او تمام است و ما جماعت تئاتری تمامتر.
تمامتر از تمام خودش حکایتی است.
این تندیس که روزی آرزوی داشتنش را داشتم
به بالاترین قیمت پیشنهادی به فروش میرسد.
کم کم همه چیز را میفروشیم
حتا (حتی) یادگاریهای عتیقهی مادربزرگ را»/ایسنا
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۱۴۹۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا سلبریتیها جای کسی را در تئاتر تنگ کردهاند؟
حضور بازیگران سینما و تلویزیون، روی صحنه تئاتر، طی سالهای اخیر، با موجی از واکنشهای متفاوت مواجه بوده است. عدهای این حضور را غنیمت شمرده و آن را به نفع مصادیقی، چون جریان اقتصادی تئاتر نسبت دادند و در مقابل، برخی این حضور را ناامن دانسته و ساحت نمایش و صحنه را مبرا از آن رخدادهایی که مقابل دوربین سینما و تلویزیون میگذرد، میدانند.
خاک صحنه دامنگیر است
این تقابل طی سالیان اخیر، همواره به محلی در جهت مناقشه دو گروه تبدیل شده است، اما کفه قضاوت همواره به نفع موافقان این حضور، سنگینی کرده است علیالخصوص آنکه طی ماههای اخیر، اخباری مبنی بر حضور اینفلوئنسرها روی صحنه نمایش حسابی خبرساز شده بود. در چنین شرایطی استدلال موافقان حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر این بود که در این زمینه، آیا حضور بازیگر حرفهای موجه است یا حضور اینفلوئنسرها؟
بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستارههای دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شدهاند، از تئاتر شروع کردهاند و خاستگاه تئاتری دارنددر حال حاضر بازیگرانی، چون فرهاد آئیش، صابر ابر، بهرام افشاری، نادر فلاح، بهنام تشکر، کوروش سلیمانی، رامین ناصرنصیر، امیرحسین فتحی، نورا هاشمی، صدف اسپهبدی، محمد نادری نمایشهایی را به روی صحنه دارند؛ حضور بازیگران شناختهشده دیگر به پای ثابت تقویم سالیانه کشور تبدیل شده بهگونهای که در هر برهه زمانی در طول سال، بازیگران چهرهای را یافت میکنیم که نمایشهایی را به روی صحنه دارند.
لازم است به این نکته مهم اشاره کنیم که بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستارههای دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شدهاند، از تئاتر شروع کردهاند و خاستگاه تئاتری دارند و اکنون که پس از مدتی، دوباره به صحنه تئاتر بازگشتهاند، نمیتوان این ایراد را بر آنها وارد دانست که چرا خود را به هنر نمایش سنجاق میکنند. خاک صحنه دامنگیر است و اگر باید انتقادی را به این دسته از بازیگران وارد دانست، باید عنوان کرد که چرا در طول این مدت، در عرصه نمایش کمکاری داشتهاند.
فارغ از این اتفاق، اگر بازیگری، خاستگاه تئاتری نداشته باشد و حالا به هر دلیلی درصدد تجربهاندوزی در این عرصه است، چرا باید جلوی این حضور را گرفت؟ نخست آنکه تمرینات منحصر تئاتر سبب کسب مهارتهای نوین و متفاوتی در آن بازیگر میشود که در ادامه مسیر بازیگری او تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت.
چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهرهای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال میکنند به راحتی فراهم استثانیا سبب رونق اقتصادی تئاتر میشود که در تمام این سالها بهعنوان پاشنه آشیل نمایش مطرح بوده و ناملایمات بسیاری را در این هنر اصیل رقم زده است. ثالثا، هر نمایشی، نویسنده، کارگردان و تهیهکننده دارد. با توجه به حساسیتهای بالایی که در این زمینه وجود دارد و البته وسواسی که به ویژه در نگاه کارگردان موجود است، نمیتوان اینگونه اندیشید که یک بازیگر با هر قابلیتی که داشت، میتواند به روی صحنه رفته و اساسا شایستگی چنین حضوری را ندارد چرا که تمام این موارد، از فیلتر کارگردان و دیگر صاحبان نمایش عبور کرده و چیزی به دلخواه بازیگر رقم نمیخورد.
فارغ از تمامی این موارد، هماکنون چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهرهای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال میکنند به راحتی فراهم است و اینکه برخی عنوان میکنند حضور سلبریتیها، محدود شدن فضای کاری هنرمندان عرصه تئاتر را تشدید میکند، منطق درستی نداشته و نمیتوان بر آن تکیه کرد.
«حضور سلبریتیها در عرصه تئاتر تاکنون منتج به اتفاقهای خوبی شده که مهمترین آن، فروش بالای آن آثار بوده که اقتصاد این هنر را در طول سال با افزایش قابلتوجهی همراه کرده و سبب میشود تا سانسهای برخی از این نمایشها تا روزهای متوالی رزرو شده و سالنها پر شوند»
هنر تئاتر در کشور، نسبت به سینما و شبکه نمایش خانگی، از برخی محدودیتهای بعضا تاریخی رنج میبرد. در طول این سالها تلاشهای بسیاری صورت گرفته تا بسیاری از این محدودیتها مرتفع شود. رویکردی که قطعا با استقبال دوستداران و دلسوزان این هنر همراه است بنابراین نباید با ایراداتی از این دست، زمینه فعالیت در این عرصه را محدود کرد و مخاطب را نسبت به این هنر، دلسرد کرد. حداقل امروز که هنر نمایش، تلالویی ویژه در حیات پساکرونایی خود دارد، باید با همبستگی و دلسوزی، زمینه اعتلای بیشتر هنر تئاتر در کشور را رقم زد و موانع پیشرو را عقلانی و حسابشده مرتفع کرد.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی